ข้อแม้แห่ง “เ มี ย”
ที่มา: จากไดอารี่ คุณเป๊ก
“คนที่จะมาเป็นเมียกูได้น่ะเหรอ ง่าย ๆ แค่ทำตามข้อแม้ 3 ข้อได้เท่านั้น
1. เวลากูออกจากบ้าน ห้ามถามว่าจะไปไหน
2. เวลากูอยู่นอกบ้าน ห้ามโทรถามว่าอยู่ไหนกับใคร จะไปไหนต่อ
3. ห้ามถามกูว่าจะกลับบ้านเมื่อไหร่
แค่นี้เอง ง่าย ๆ ถ้ากูเจอผู้หญิงแบบนี้เมื่อไหร่ กูแต่งงานทันทีเลย”
คิดยังไงกับผู้ชายที่พูดแบบนี้คะ หึ หึ ????
“กูว่ามึงไม่ต้องแต่งหรอก ถ้ามึงคิดแบบนี้
มึงพร้อมที่จะอยู่คนเดียวแล้วนี่
หรือไม่ก็หาเมียเป็นใบ้ดิ จะได้ถามไม่ได้”
ปูคิดถึงตอนที่คุยกับใหญ่เมื่อราวสองปีที่ผ่านมา
เมื่อบันไดเลื่อนพาขึ้นมาถึงห้องจัดเลี้ยง
เจ้าของคำพูดแมวๆ กำลังยืนยิ้มกริ่มอยู่
ในอุ้งมือมีอีกมืออยู่ข้างใน
ใช่แล้วค่ะ .. ไอ้ใหญ่มันแต่งงาน
ทักทาย ถ่ายรูปกันพอเป็นพิธี
ปูเลี่ยงไปเข้ากลุ่มเพื่อนฝูง
หัวข้อสนทนา คือ เรื่องของเจ้าบ่าวเพียว ๆ
ไม่น่าเชื่อ ใหญ่สุดหล่อจอมเจ้าชู้จะสละโสด
อะ ฮ้า…ค ว า ม รั ก
ก่อนกลับ แวะกระซิบถามเจ้าบ่าว
“เจ้าสาวมึงคนนี้ทำตามข้อแม้แห่งเมียของมึงได้เรอะ”
เจ้าบ่าวยิ้มแหย ๆ
เจ้าสาวยิ้มหวานสุด ๆ แล้วตอบแทนเจ้าบ่าว
“ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา หญิงจะไม่ถามใหญ่เลยซักคำ
ว่าไปไหน กับใคร ยังไง กลับเมื่อไหร่”
โอ๊วววว….หาได้เว๊ย ไอ้ใหญ่มันหาได้
“เพราะหญิง จะไปกับใหญ่ด้วยทุกหน ทุกแห่งที่ใหญ่ไป”
ไชโย ไชโย อวยพรให้เจ้าบ่าวเพื่อนปูหน่อยค่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
PALM: วันนี้บังเอิญไปอ่านเจอเรื่องราวของหนุ่มสาวคู่หนึ่ง ที่ถูกเพื่อนเขียนเม้าท์เอาไว้ได้น่ารักมากๆ
อ่านแล้วก็อดแอบยิ้มไปกับเรื่องราวที่เล่าไม่ได้ คุ้นๆเหมือนกันว่าไอ้ข้อแม้แห่งเมียเนี่ย
เพื่อนเราบางคนก็เคยพูดจาอะไรทำนองนี้อยู่เหมือนกัน
…ป่านนี้ก็ไม่รู้ว่า ไอ้พวกนั้นจะเจอแบบที่ใหญ่ เพื่อนของปูเจออยู่รึเปล่านะ??
palmystyles.com 